Gero tin

De fabriek Gero in Zeist werd in 1912 opgericht door Marius Gerritsen, een nazaat uit een bekende Amsterdamse juweliersfamilie. Het bedrijf richtte zich voornamelijk op het middenklasse-publiek dat zich geen echt zilver kon veroorloven, maar wel prijs stelde op fraaie en luxueuze gebruiksvoorwerpen. Aanvankelijk lag het accent vooral op de productie van bestekken van zogenoemd ‘nieuw zilver’ of alpaca: een legering van tin, nikkel en koper, die sterk op zilver lijkt. Dit bestek werd tevens geleverd met een dunne laag zilver.

In de loop van de jaren ’20 werden zorgde enkele freelance kunstenaars voor eigentijdse en moderne vormgeving van Gero-producten. Chris van der Hoef was een van de meest productieve vormgevers en ontwierp vanaf 1923 een groot aantal voorwerpen geïnspireerd op de Amsterdamse School. Kenmerkend voor deze stijl is gebruik van het expressionisme. Tussen 1923 en 1954 produceerde Gero tin. Chris van der Hoef (1875-1933) was de bekendste ontwerper van tinnen voorwerpen bij Gero en was van 1923 tot aan zijn dood aan de Gerofabriek was verbonden.

Andere bekende ontwerpers van tin in de Gerofabriek:

Georg Nilsson (1888 – 1975). Vanaf 1925 in dienst
Rinze Hamstra (1895 – 1974). Vanaf 1926 in dienst
Theodorus Hooft (1900 – 1990). Vanaf 1918 in dienst

Wat mij erg aanspreekt is de specifieke vormgeving van Gero. In het bijzonder de productie van 1923 t/m 1940 waarbij Gero de overgang van Jugendstil naar Art Deco maakt. Deze fase wordt ook wel het expressionisme genoemd en is goed terug te zien in de vormgeving van tinnen voorwerpen van Gero.

Meer over theepotten van Gero, inclusief afbeeldingen en merktekens leest u hier.