Over tin

(Bron:Wikipedia)

De metaalsoort tin is een scheikundig element met symbool Sn en atoomnummer 50. Het is een zilvergrijs hoofdgroepmetaal. Tin hecht zich gemakkelijk aan ijzer en wordt daarom vaak gebruikt als roestwerende laag in blik. Tin is een buigzaam, zilverachtig-wit metaal dat bij buiging een karakteristiek geluid geeft dat wordt veroorzaakt door de brekende kristallen. Het metaal is bestand tegen zee- en kraanwater, maar is oplosbaar in de meeste zuren.

Smeltpunt            ca. 232 °C
Kookpunt             ca. 2270 °C

Siertin

Tinnen siervoorwerpen worden meestal gemaakt van Britannia-metaal, een legering van tin (70 – 94 %) met antimoon (5 – 24 %) en koper (tot 5 %). Soms wordt ook lood (tot 9 %) toegevoegd. Tinnen voorwerpen kunnen worden aangetast door tinpest. Hierdoor lopen deze voorwerpen op den duur onherstelba­re schade op.Dit wordt veroorzaakt doordat bij temperaturen lager dan ca. 13 °C de stabiele witte vorm overgaat in de instabiele grijze vorm met een poederachtige structuur. En tinpest wordt bevorderd door aanwezige verontreinigingen van aluminium of zink. Door toevoegen van enkele procenten antimoon, lood, indium, bismut, arseen of germanium treedt dit verschijnsel niet op. Vandaar dat tinnen gebruiksvoorwerpen altijd worden gemaakt van een legering met een of meer van de genoemde metalen.

Nog meer weten over tin?